ERZURUM ADI
Erzurum'un bilinen ilk adı Doğu Roma (Bizans) İmparatoru II.Theodosios' a (408-450) izafe edilen Theodosiopolis' ti, şimdiki Erzurum' un yerinde kurulmuştu. IV. asır sonuna doğru Roma imparatorluğu sınırları içine alınmış ve 415 tarihinde Theodosios' un emriyle Şark Orduları Kumandanı Anatolius tarafından kurulmuştur. Urfalı Mateos' a göre bu şehir Garin mıntıkasında Fırat'ın kaynağına yakın bir yerde bulunuyordu. Belazurî. bölgeye hakim olan Ermenyakos' un ölümü üzerine yerine geçen Kali adlı karısı tarafından kurulduğu için Araplarda Kalikala (Kali' nin ihsanı) adını vermişlerdir. Belazuri Kalîkala' yı dördüncü Ermeniyye şehirleri arasında sayar ve Ermeniyye şehirlerinden biri olarak kabul eder. X. asır İslam coğrafyacıları Kalikala şehri hakkında bize malumat vererek, doğuda ev eşyasının en önemlisi sayılan Kali (halı)nın burada yapıldığını ve adını bu şehirden almış olduğunu kaydetmektedirler. Hudud alalam' ın yazarı bu şehrin müstahkem bir kalesi bulunduğunu ve her taraftan gelen gazilerin burayı nöbet tutarak koruduklarını ve şehirde tüccarların çok olduğunu bildirmektedir. Bugünkü Erzurum adı ise, Erzen' in Selçuklular tarafından fethedilmesi üzerine ahalisinin Theodosiopolis' e (Kalikala=Karin) göç etmelerine müteakip bu şehre Erzen ve Türk hâkimiyetinin ilk safhalarında bu adın sonuna, Meyyafarikin (Silvan) ile Siirt arasındaki Erzen' den ayırmak ve Anadolu'ya ait olduğunu belirtmek üzere Rum kelimesi ilave edilerek, Erzen al-Rum denilmesinden kaynaklanmıştır. Selçuklular tarafından Erzurum'da basılmış paraların üzerinde şehrin adı Arzan al-Rum şeklinde yazılmıştır.
Tarih Öncesi Çağlar
Erzurum ve çevresi özellikle son Kalkolitik ve Eski Tunç çağından itibaren yoğun iskana ve siyasi olaylara tanık olmuştur. Bunun sebebi en eski çağlardan beri önemli ticari ve askeri yolların kavşak noktasında yer alması, zengin akarsu kaynaklarını bünyesinde bulundurması ve doğal savunma zeminine sahip olmasıdır. Çevredeki sert iklim şartlarına rağmen dağ silsileleri ve akarsu boylarındaki verimli ovalar tarıma ve bilhassa hayvancılığa uygun bir ortam oluşturmuştur. Karaz, Pulur ve Güzelova kazılarının tanıklığında, yaklaşık altı bin yıldan beri çevredeki yaşama biçiminin devam ettiği söylenebilir. Bölgede M.Ö. IV. binden itibaren çok kuvvetli bir kültür birliğinin olduğu da ortaya çıkmıştır.
MUSTAFA KEMAL PAŞA ERZURUM'DA
İstanbul Hükümeti, İtilaf Devletleri'nin baskıları sonucu, Anadolu'da asayişi sağlamak amacıyla ordu müfettişlikleri teşkil etti. Bu tasarı gereğince. Doğu Anadolu' da ki 9. Ordu Müfettişliğine Mustafa Kemal Paşa tayin edildi. Mustafa Kemal Paşa' ya verilen talimata göre, Trabzon, Erzurum, Sivas, Van Vilayetleriyle Erzincan ve Canik müstakil livalarına gereken emirleri verebileceklerdir. Mustafa Kemal Paşa' ya verilen bu geniş talimattan da anlaşılacağı üzere, O' nun görevi yalnızca Samsun ve havalisindeki asayişsizliğe son vermenin ötesinde idi. Anadolu' ya ayak basar basmaz yapmaya başladığı işlerde bunu ortaya koymaktadır. Mustafa Kemal Paşa 3 Temmuz 1919'da Erzurum'a geldi, ilk karşılama merasimi Erzurum'un batısında on yedi kilometre uzaklıktaki Ilıca' da yapıldı. Mustafa Kemal Paşa Erzurum'a gelişinin ertesi günü 4 Temmuz'da Erzurum Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'ni ziyaret etti. Mustafa Kemal Paşa, 5 Temmuz 1919'da yakın arkadaşları ile bir toplantı yaptı. Toplantıya Karabekir Paşa, Rauf Bey, Eski Vali Münir, Süreyya, Ordu Müfettişliği Kurmay Başkanı Kazım, Kurmay Binbaşı Hüsrev, Binbaşı Refik, M.Müfit Beyler katılmışlardı. Toplantıda bulunanlar, Mustafa Kemal Paşa' ya sonuna kadar yardım edeceklerine, onu lider olarak kabul ettiklerine dair söz verdiler.
COĞRAFİ YAPI
İki coğrafi bölgede toprakları bulunan Erzurum İlinin arazi büyüklüğü, yaklaşık 25.066 km² kadar tutar. Bu toprakların kuzey kesimi yani İspir, Narman, Oltu, Olur, Pazaryolu, Tortum ve Uzundere İlçelerinin toprakları, Karadeniz Bölgesinin Doğu Karadeniz sınırları içinde kalmaktadır. Ancak bu kesim, İl topraklarının yaklaşık % 30’ luk bir payını oluşturur. Geriye kalan % 70 gibi önemli bir pay, Doğu Anadolu Bölgesi dahilinde yer alır. İl, arazi büyüklüğü bakımından, sırayla Konya, Sivas ve Ankara İllerinden sonra, Türkiye’ nin 4. büyük ili konumundadır.
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Erzurum İli, genel olarak yüksek arazilerden oluşur. Örneğin platoların deniz düzeyine göre yükseklikleri 2000 m’ yi bulur, bunların üstünde yer alan dağların yükseklikleri ise, 3000 m. ve daha yüksektir. Platolar ve dağlar arasında, yükseklikleri yaklaşık 1500 ila 1800 metrelere ulaşan depresyon ovalarıyla oluklar yerleşmiştir. Karasu-Aras Dağlarının bazı dağ kütleleri, Erzurum İli arazisini güneyde engebelendirmiştir. Bunların en önemlileri, Erzurum kenti ve Erzurum ovası (825 Km²) güneyinde yer almakta olan Palandöken Dağları (Büyük Ejder 3176 m.) ve Pasinler Ovası (540 km²) güneyinde yer alan Şahveled Dağları (Çakmak Dağı 3063 m.) olup, Bingöl Dağlarının kuzey yarısı da yine Erzurum İli sınırları içinde kalmaktadır. İl topraklarını kuzeyden engebelendirmiş olan dağlarsa, Kuzey Anadolu Dağlarının ikinci sırasına bağlı yükseltilerdir. Bunların başlıcaları, İspir ve Erzurum arasında yer alan Mescit Dağları (en yüksek nokta 3239 m.), onların doğusundaki Kargapazarı Dağları (Dumlu Dağı 3169 m.) ve bir kısmı Kars ili sınırları içinde kalan Allahuekber dağlarıdır. Söz konusu edilen bu kuzey ve güneydeki dağların arasına, iki önemli depresyon ovası yerleşmiştir. Bunlar Erzurum Kentinin de kenarında kurulmuş olduğu Erzurum ovası ve Hasankale ovası olup, her iki ovayı birbirinden, 2030 m. yükseklikteki Deveboynu beli ayırır. Bunlardan Erzurum ovasının en alçak kesimi 1850 m, Hasankale ovasınınki ise, 1650 m. kadardır. Aslında bunlar birer ova özelliği gösterirler.
İKLİM ÖZELLİKLERİ:
İl arazisinin büyük çoğunluğunda, karasal iklim özellikleri egemendir. Kışlar uzun ve sert, yazlar kısa ve sıcak geçer. İl topraklarının kuzey kesimlerinde, yüksekliği yaklaşık 1000 ila 1500 metrelere inen vadi içleriyle çukur sahalarda iklim, büyük ölçüde sertliğini yitirir. Erzurum il merkezindeki meteoroloji istasyonunda 1929’ dan bu yana gözlem yapılmaktadır. Yaklaşık 70 yılı bulan gözlem sonuçlarına göre, ilde en soğuk ay ortalaması, -8.6 C, en sıcak ay ortalaması 19.6 C, en düşük sıcaklık -35 C ve en yüksek sıcaklık ise, 35 C olarak ölçülmüştür. Yıllık yağış tutarı 453 mmm. kadardır. En az yağış kış devresinde düşer. Bu devrenin yağışları kar biçiminde olup, kar yağışlı gün sayısı 50 ve kar örtüsünün yerde kalış süresi ise 114 gün kadardır. En yağışlı devre ilkbahar ve yaz mevsimleridir.
DOĞAL BİTKİ ÖRTÜSÜ:
İl arazisinde egemen doğal bitki örtüsü, step formasyonudur. Orman örtüsü, pek yaygın değildir. Bu örtünün alt sınırı, 1900-2000 metrelerde başlamakta ve üst sınır, 2400 metrelerde son bulmaktadır. Başlıca orman örtüsü alanları, Oltu, Olur ve Şenkaya ilçelerindeki sarıçam ve meşe ormanlarıyla, Erzincan-Aşkale sınırlarında rastlanan meşe ormanlarıdır. İl arazisinin % 60’ tan biraz fazlası steplerle kaplıdır. Bu doğal bitki örtüsü, yer yer keven topluluklarıyla verimsiz hale gelse de, geniş alanlarda mera hayvancılığına uygun verimli çayırlıklar durumundadır.
AKARSULAR:
İl topraklarının doğu yarısı, Hazar akaçlama Havzası içinde kalır. Bu kesimin sularını, Aras Irmağı toplar. Batı kesimi ise, Basra Körfezi akaçlama alanında, kuzey kesimi de Karadeniz akaçlama havzasında kalır. Batı kesimi sularını Karasu, kuzey kesimininkini ise, Tortum ve Oltu çaylarının birleşmesiyle oluşan Çoruh ırmağı toplar.
GÖLLER:
İlde doğal göller azdır. Yapay göller ise, yeni yeni oluşmaktadır. İlin en önemli doğal gölü, Tortum çayı üzerinde oluşmuş, bir heyelan-sed gölü olan, Tortum gölüdür. Aslında bu göl, yönetim olarak, 1997’ de ilçe merkezi yapılan Uzundere ilçesi yönetim sınırları içinde kalır. Alanı yaklaşık 8 km² kadar olan bu göl, kuzey batıda yer alan Kemerli dağından heyelan yoluyla kayan kütlelerin, Tortum çayının yatağını tıkaması yoluyla oluşmuştur. Bu nedenle çayın eski yatağı değişmiş ve önünde yüksekliği 48 metreyi bulan ünlü doğa harikası Tortum (Uzundere) Çağlayanı oluşmuştur. Gölün suları, 1963 yılında faaliyete geçen ve 1 km kadar kuzeydeki alçak bir boğazda kurulmuş olan Tortum santralını çalıştırmaktadır. Fazla sular ise, serbest akışa bırakılarak, Tortum çağlayanını oluşturmaktadır. Yapay göller arasında Serçeme çayı üzerinde yer alan Kuzgun barajı (10.3 km²), Lezgi suyu üzerindeki Palandöken Göleti (22 km²), Lezgi, Pisyan Dereleri üzerinde Çat Barajı (220,5 km²), Tımar Çayı üzerinde Demirdöven Barajı (1,45 km²), Aras ırmağı üzerinde Söylemez barajı (46,3 km²) başlıcaları olarak burada hatırlanabilirler.
SOSYAL DURUM
Yöre halkı gelenek ve göreneklerine bağlı olup, Atatürk Üniversitesinin varlığı halkın eğitim ve kültür seviyesine olumlu katkı sağlayarak değişim ve gelişime kolaylıkla uyum sağlamasına yardımcı olmaktadır. İlimizde, özellikle kırsal kesimde halk geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlamaktadır. Hayvancılık önemli bir yer tutmakta ise de girdi maliyetleri yüksek olduğu için et ve süt verimi düşük olmaktadır, bu ise hayat standardını önemli oranda etkilemektedir. Bunun yanısıra memur ve işçi istihdamı, üniversite öğrencileri ve askeri birliklerin İlimizde bulunması ekonominin hareketliliği bakımından önemli bir etki sağlamakla birlikte sosyo-kültürel yönden de olumlu sonuçlar doğurmaktadır. İlimizde belirgin bir işsizlik vardır, bu yoğun işsizlik nedeniyle nüfus göçü yaşanmaktadır. İş aramak maksadıyla Ülkenin batısına, hatta yabancı ülkelere göç vardır. Son yıllarda özellikle İl merkezinde çarpık kentleşmeyi önlemek için çalışmalar yürütülmekte modern şehir görünümü sağlamak için gayret edilmektedir. İlimiz merkezinde konut sıkıntısı bulunmamakta, ancak yüksek maliyetler nedeniyle dar gelirli vatandaşın uygun sosyal konutlarda iskan edilebilmesi için Toplu Konut İdaresi Başkanlığı aracılığıyla sosyal konut yapımına gidilmesi önem arz etmektedir.
İDARİ DURUM
İlimizde 3 tanesi Merkez İlçe olmak üzere toplam 20 İlçe mevcuttur, Merkez İlçelerin toplam Nüfusu 373.739 kişi olup, bu İlçelere bağlı 62 Adet Köy 154 adet mahalle mevcuttur. İl genelinde toplam 35 Belediye mevcuttur. İlimizin toplam 966 Köyü mevcut olup, Bu köylerimizden 402 tanesinin nüfusu 150 kişinin altındadır. 1927 Yılında Köy Nüfus Oranı %'de 85 iken bu oran 1990 yılında %'de 53, 2000 Yılında %'de 40, 2008 Yılında ise %'de 37'ye düşmüştür. NÜFUS İlimiz Erzurumda 5490 Sayılı Nufus Hizmetleri Kanunu kapsamında 2009 Yılı Sonu itibariyle Erzurum İlinin Güncel Toplam Nüfusu: 774.207'dir. 1985 Yılı Genel Nüfus Sayımında rakam 856.175 iken, 1990 Genel Nüfus Sayımında 848.201'e düşmüştür. 1985–1990 arasında toplam nüfusta % 0.93 bir azalma, 1990–2000 yılları arasında ise % 10.51 oranında bir artış olmuştur. 2000 Genel Nüfus Sayımı kesin sonuçlarına göre toplam nüfus 937.389 olup, 560.551 kişi (% 59,7) şehirlerde, 376.838 kişi (% 40,3) ise köylerde yaşamaktadır. Erzurum, arazi büyüklüğüne paralel bir nüfus barındırmaz. Esasen 1927’ de 270.400 dolayında olan İl nüfusu, 2000 yılı itibariyle, 937.389’ a ulaşmakla 73 yıllık rakamsal büyüklükteki artış, 3.5 katı dolayında gerçekleşmiştir. Ancak, bu süre içinde Türkiye nüfusunun beş kat dolayında arttığı hatırlanırsa, İl nüfusunun yavaş artmakta olduğu anlaşılır. Bu durum İlin nüfus yoğunluklarına da yansımıştır. Örneğin, 1927’ de km² başına 10.8 kişi düşerken (Türkiye 16.7), 2000 yılında bu yoğunluk 37.6’ ya çıkmıştır (Türkiye 79.8 idi). Bu durumun başlıca sebeplerinden birisi yoğun nüfus göçüdür.
İLÇELER
Erzurum (merkez), Aşkale, Çat, Hınıs, Horasan, Ilıca, İspir, Karaçoban, Karayazı, Köprüköy, Narman, Oltu, Olur, Pasinler, Pazaryolu, Şenkaya, Tekman, Tortum, Uzundere. Pasinler: Pasinler ilçesi, IV. yy.da Bizanslıların, 615 yılında Arapların, 1084 yılında ise Türklerin eline geçmiştir. Pasinler'de bulunan 3702 kişi kapasiteli, 39 derece su sıcaklığı olan termal tesis, ilçe dışından gelen hastalara konaklama hizmetiyle birlikte; böbrek,sindirim sistemi, idrar yolları, romatizma, siyatik, lumbago, nevralji ve çeşitli kadın hastalıklarının tedavisinde olumlu etki yapmaktadır. Köprüköy: Köprübaşında kurulmuş köy anlamına gelen Köprüköy'ün kuruluşu çok eskilere dayanmaktadır. Köprüköy (Deli Çermik) Kaplıca suları, sindirim sistemi, böbrek ve idrar yolları, kan dolaşımı ve kalp hastalıkları, metabolizma bozuklukları ve romatizmal hastalıklara olumlu etki yapmaktadır. Su sıcaklığı 26 derecedir.
Uzundere: İlçenin 3000 yıla yakın geçmişi vardır. İlçe sınırları içinde bulunan Tortum Gölü ve Tortum Şelalesi yaz aylarında çok sayıda yerli ve yabancı turistin uğrak yeridir. İlçeye bağlı Çamlıyamaç Köyü'nde l0.yy 'dan kalma Öşvank Gürcü Kilisesi bulunmaktadır.
Ilıca: Yapılan araştırmalar Ilıca'daki hayatın M.Ö.4000'li yıllara kadar uzandığını göstermektedir. İlçede kükürtlü sıcak su kaynakları bulunmakta, termal tesisler sayesinde şehir dışından gelen hastalara da konaklama ve tedavi için olanaklar sağlanmaktadır. Kaplıcalarda kadın hastalıkları, romatizma, mide, bağırsak, karaciğer, safra kesesi, beslenme bozuklukları gibi rahatsızlıkları olumlu etkilediği bilinmektedir.
İspir: Kuruluşu M.Ö. 19. yy.a kadar inen İspir,Yavuz Selim'in 1514!deki İran seferi sonrası Osmanlı hakimiyetine girmiştir. Dünyanın en hızlı akan nehirlerinden birisi olan Çoruh nehri Rafting sporu için oldukça elverişlidir. Olur: Turizm açısından önemli bir potansiyel göstermekte olan ilçenin Keçili Köyü'ndeki Van Kilisesi, Yıldızkaya Köyü'ndeki Kivi Mağarası görülmeğe değerdir.
ULAŞTIRMA VE ALTYAPI
İlimiz uluslararası karayolu,havayolu ve demiryolu ağı üzerindedir. Tüm İlçelerimizle karayolu bağlantıları mevcuttur. 1.132 Km’lik Devlet Yolu’nun: 993 Km’si Asfalt, 139 Km’si Bitümlü Sıcak Karışım, 7.681 Km’lik İl Yolu’nun :867 Km. Asfalt, 6.113 Km Stabilize, 701 km tesviyeli yoldur. Ayrıca Devlet yolunun 344 Km’si, İl yolunun 6 Km’si bölünmüş yol’dur. İlimize; 2003 yılına kadar 49 km, 2003 yılından bu yana 301 km olmak üzere Toplam 350 km duble yol yapılmıştır. 2008 yılında Türkiye genelinde 97 km ile en çok duble yol İlimize yapılmıştır. Köylerimizin 927’sinde şebekeli içme suyu, 39’unda çeşmeli içme suyu mevcuttur. Bu yıl sonu itibariyle şebekeli içme suyu olmayan köyümüz kalmayacaktır. İl Özel İdaresi ağında bulunan köylerden; 765’inin yolu stabilize, 201’inin yolu ise asfalttır Uluslararası Erzurum Hava Limanı yıllık 2 milyon yolcu kapasitesine sahip olup, aynı anda 7 uçak barındırabilmektedir. ILS (Aletli İniş Sistemi) ile 24 saat uçak inebilmekte, yurtdışından gelen uçakların geçici gümrük işlemleri de yapılabilmektedir. Hava Limanımız şehir merkezine 10 dakika, kayak merkezine 20 dakika mesafededir. Aylık ortalama 202 uçağın iniş kalkış yaptığı Havalimanımıza 2008 yılında 4.842 adet uçak inmiştir. Havalimanını kullanan yolcu sayısı ise toplam 527.605’dir. İlimiz, İstanbul-Haydarpaşa-Kars demiryolu hattı üzerindedir. Doğu Ekspres ve Mavi Tren Erzurum’dan geçmekte ve bu seferler her gün karşılıklı olarak yapılmaktadır. Erzurum’a Hızlı tren seferlerinin konulması ulaşım başta olmak üzere her alanda büyük bir ivme kazandıracaktır.
Kış Turizmi
Erzurum Palandöken Kış Sporları Turizm Merkezi Doğu Anadolu Bölgesi'nde, Erzurum’un güneybatısında, şehir merkezine 5 km. uzaklıkta, Palandöken Dağı’nın kuzey yamaçları üzerinde yer almaktadır. Kayak Merkezi, özel araç veya otobüsle kent merkezine 10, havaalanına ise 20 dakika mesafededir.
Şehir merkezine tatil günleri Belediye otobüsleri, diğer günler taksi çalışmaktadır. 150 gün/yıl süreli bir kayak mevsimine sahiptir. 10 Aralık-10 Mayıs arasındaki dönem kayak etkinlikleri için en uygun zamandır. 15 değişik pistten sürekli 5 km. kayma imkânı vardır. Kayak alanı, 2150-3100 m. yükseklikte yer almaktadır. Normal kış koşullarında 2-3 m. kar yağışı almaktadır. Karasal iklim nedeniyle, mevsim boyunca "toz kar" üzerinde kayak yapılmaktadır. Yeterli sayı ve nitelikte yarışma ve serbest kayak pistlerine sahiptir. Alpin, Y tur kayağı ve helikopterli kayak yapılması ve bu etkinlikler için rehber temini mümkündür. Palandöken Kayak Merkezi’nde; 1 adet teleski, 3 adet telesiyej ve 1 adet telekabin (3 km.) tesisi hizmet vermektedir. Alanda hâkim rüzgâr yönü güneybatıdır. Arazi mülkiyeti özel ve kamu mülkiyetidir. Mevcut yatak kapasitesi 1150 yataktır.
Tortum Çağlayanı:
Tortum Gölü'nün son kısmında, Tortum Çayı'nın 48 m yüksekten düşmesiyle meydana gelen çağlayan vadideki bir dağın heyelan sonucu çayın önünü kapatmasıyla oluşmuştur.
Erzurum'a 120 km mesafededir. Baharda suyun bol olduğu mevsimde tabii manzarası ve heybetiyle seyrine doyum olmaz.
Termal Turizm
Erzurum'un Pasinler, Ilıca ve Köprüköy ilçeleri, kaplıca turizminin yoğun olduğu merkezlerdir. Yine kent merkezine yaklaşık 20 km. uzaklıktaki Ilıca ilçesindeki büyük ve küçük kaplıcalar da çeşitli romatizmal hastalıklara şifa arayanların uğrak yeri halindedir. Bunun yanında yaklaşık 60 km. ötedeki Köprüköy'de de coşkun kaynayan suyundan dolayı halk arasında "Deli Çermik" diye adlandırılan, çamuru ile meşhur kaplıca bulunmaktadır.
Ilıca Kaplıcaları İl merkezine 18 km. uzaklıktadır. Klorür, bikarbonat, sodyum, karbondioksit, arsenik ve bromür içeren sular, mide, bağırsak, karaciğer, safra kesesi ve şeker hastalıklarına iyi gelir.
Pasinler Kaplıcası İl merkezine 43 km. uzaklıktadır. Tuzlu, bikarbonatlı, alkalin ve toprak alkalin olan sular, mide, bağırsak, karaciğer, safra kesesi, metabolizma hastalıkları ve diyabete iyi gelmektedir. Kaynağın çevresinde turistik tesisler vardır.
Akdağ Kaplıcası İl merkezine 28 km. uzaklıktadır. Mide, bağırsak, karaciğer, safra kesesi ve şeker hastalıklarına iyi gelen sular, biokarbonat, klorür, sodyum, magnezyum ve bromürlüdür.
Pasinler Termal Turizm Merkezi Yeri: Pasinler ilçe merkezinde ve Erzurum-Tahran uluslar arası geçiş yolu üzerinde yer alır. Ulaşım: İlçe merkezindedir. Suyun Isısı: 39oC -45oC PH Değeri: 6,5 Özellikleri: Bikarbonatlı, Klorürlü, Sodyumlu, Karbondioksitli, kısmen radyoaktif bir bileşime sahiptir. Yararlanma Şekilleri: İçme ve banyo kürleri Tedavi Ettiği Hastalıklar: Romatizma, sinir ve kas yorgunluğu, sinirsel hastalıklar, eklem ve kireçlenme gibi hastalıklara olumlu etki yapar. Konaklama Tesisleri: Konaklama tesisleri yeterli konfora sahip değildir.
Sportif Etkinlikler
Rafting:
Erzurum'un İspir ilçesi sınırlarından geçen Çoruh Nehri rafting yapmaya en elverişli akarsulardan birisidir. Derin kanyonları ile ilgi çeken Çoruh, her yıl turistlerin akımına uğrar. 1993 yılında Dünya Rafting Şampiyonası Çoruh Nehrinde yapılmıştır.
Trekking:
Erzurum'un kuzeyinde yer alan Dumlu Dağları üzerinde yabancı turistler tarafından günü birlik doğa yürüyüşleri yapılmaktadır. Bu yürüyüşe gidenler üç saatlik bir yürüyüşle Dumbu Baba diye adlandırılan ve Fırat Nehri'nin önemli kollarından biri olan Karasu'nun kaynağı durumundaki soğuk su gözesine varırlar, burada bir süre dinlenen ziyaretçiler dönüş yürüyüşüne Kırkgöze Köyü üzerinden yaparlar buna benzer dağ yürüyüşleri Erzurum'un güneyinde bulunan Palandöken Dağları üzerinde de yapılmaktadır.
Mağara Turizmi
Elmalı Çam Mağarası İspir ilçesi, Maden Köprübaşı Belediyesi’ne bağlı Elmalı Çamlı Mağarası, ilçeye 17 km. uzaklıkta büyük bir mağaradır. Mağaranın girişi batıya bakar. Yüksekliği 2,5 m., genişliği 2 m’dir. Mağaranın tavan yüksekliği bazı yerlerde 10 m., bazı yerlerde 20 m’dir. İçerisinde çeşitli yönlere ayrılan galeriler bulunmaktadır. Bunların boyları 30 m’den 100 m’ye kadar uzanmaktadır. İçerisi serin ve rutubetlidir. Tavanlarından sızmakta olan sular, salon ve koridorları tamamen karakteristik sarkıt ve dikitlerle doldurmuştur. Dikitlerin çoğu 0.6x 4 m. ebadındadır. Mağaraya girişte sağ tarafta 4x6 m. ebadında ve 3 m. derinliğinde, tabii bir havuz da mevcuttur. Havuzdan sağ tarafa gidildiğinde 15-25 m. boyunda, 7 m. yüksekliğinde büyük galeride 1,5 m. yüksekliğindeki sıra dikitlerde yoğunlaşarak yüzeyleşmiş 8-10 m. boyunda taş masalar ile içerisindeki sarkıt, dikit ve yatıklar orijinallikleri ile çok güzel bir manzara vermektedirler. Nefes darlığı (astım) hastalarına iyi geldiği bilinmektedir. Bu mağara, 5.000 kişiyi rahatça barındırabilecek genişliktedir. Mağaranın uzunluğu tespit edilmiş değildir.
Olur İlçesi Yıldızkaya Köyü Mağarası Mağara girişinin dışarıdan genişliği 7,25 m. olup, yüksekliği dışarıdan 2,75 m., içten ise 1,70 m’dir. Mağara iki kanal, bir hazine ve odalardan oluşmaktadır. Bu iki kanaldan sadece birini izlemek mümkündür. Mağaranın iç haznesi 150x100 m. boyutlarında olup buradan odalara geçilmektedir. Odalar sarkıt ve dikitler tarafından ayrılmış bölümlerden oluşmaktadır. Bu haznenin yüksekliği 75-100 m’dir.
Kuleler
Saat Kulesi: İç kale mescidine minare olarak yaptırılan Saat Kulesi, Tepsi Minare ve Kule diye de adlandırılmaktadır.Şehre hakim bir tepe üzerinde kurulu bulunan Erzurum Kalesi'nin surlarındaki Saat Kulesi her taraftan çok rahatlıkla görülebilmektedir.
Kaleler
Erzurum Kalesi
İlk inşa tarihi kesin olarak bilinmeyen Erzurum Kalesi’nin M.S. 5. yüzyılın ilk yarısında Bizanslılar tarafından yaptırıldığı tahmin edilmektedir. Tarih boyunca Assurlular, Sasaniler, Persler, Araplar, Romalılar ve Bizanslılar arasında sık sık el değiştiren Erzurum Kalesi, 11. yüzyılda Türklerin eline geçmiştir. İç kalede Erzurum’daki ilk Türk-İslam eserlerinden Saltukoğulları dönemine ait Kale Mescidi ve Tepsi Minare bulunmaktadır. Erzurum Kalesi, bulunduğu tepenin üzerinde bir iç kale ile bunu çevreleyen dış kaleden oluşmaktadır. Bugün iç kale sağlam kalmış olmasına rağmen, şehri çevreleyen dış kale surları yok olmuştur. Günümüze ulaşan iç kalenin duvar kalınlıkları 2-2.5 m. arasında değişmekte olup, halen sekiz burcu ayakta durmaktadır.
Pasinler Kalesi (Hasankale)
Pasinler ilçe merkezinde bulunan Hasankale, Pasinler adıyla da bilinmektedir. Adını yaptıranlardan alan Hasankale, 1048 yılında Selçuklu ordusunun Bizans ordusunu mağlup ettiği Hasankale Savaşı’ndan sonra Türklerin eline geçmiştir.
İspir Kalesi
İspir ilçe merkezinde bulunan kale M.Ö. 1000 yılında bölgede yaşayan toplulukların varlığıyla başlamıştır. Kaleye M.Ö. 9. yüzyıldan itibaren sırası ile Urartular, Medler, Persler, Partlar, Romalılar, Sasaniler, Bizanslılar, Gürcüler, Araplar, Selçuklular, İlhanlılar, Karakoyunlular, Akkoyunlular ve Osmanlılar hâkim olmuştur. Oldukça yüksek ve sarp alan üzerinde bulunan kalede kilise kalıntıları ile Selçuklu dönemine ait mescit kalıntıları bulunmaktadır.
Oltu Kalesi
Oltu Kalesi, Oltu ilçe merkezindedir. Kalenin ne zaman yapıldığı kesin olarak bilinmemektedir. Ancak, konumu ve mimarisinden hareketle Urartu döneminde yapıldığı, sonraki devirlerde de tamir ve ilavelerle takviye edildiği anlaşılmaktadır. Dış kale tamamen yıkılmış, günümüze yalnız iç kale gelebilmiştir. Kale içinde burç üzerinde bir kilise temeli, bir mescit alanı, yıkık duvarlar ve bir türbe mevcuttur. Narman Samikale
Narman ilçesine bağlı Samikale köyünde bulunan kalenin yapılış tarihi bilinmemektedir. M.Ö. 1. binde yapılmış olabileceği tahmin edilen kalenin burç ve duvarlarına ait kalıntılar günümüze ulaşmıştır. Kalede halen çeşitli erzak depolarının, cephanelik ve su sarnıçlarının izleri bulunmaktadır.
Camiler ve Kiliseler
Ulu Cami (Atabek Camii)
Şehir içinde Cumhuriyet Caddesi üzerindedir. Anadolu Selçuklu ulu camilerinin tüm özelliklerini yansıtır. Cami dikdörtgen planlıdır. Esas itibariyle güney duvarına dikey uzanan 7 neften oluşmaktadır. Geniş olan orta nef önünde kademeleri, silmeler ve kavallardan hafif sivri kemerler üzerine oturan bir ahşap kubbe bulunmaktadır. Üst üste yerleştirilmiş kalaslardan oluşan bu kubbeye halk tarafından “kırlangıç” denilir. Kubbenin oturduğu “L” biçimli iki ayakla birlikte yapının çatısını, sivri kemerlerin birbirine bağladığı 28 ayak taşımaktadır. Orta nefte kubbenin önünde mukarnaslı iki ayna bulunmaktadır. Kubbenin küçük pencereleri ve bu tonozların ışıkları, orta nefi aydınlatmaktadır. Yapının diğer bölümleri beşik tonozla örtülmüştür. İç bölüm, cephelerdeki değişik sayıdaki pencerelerle yukarıdan aydınlatılmıştır. İç süsleme bakımından, mukarnaslı ikinci aynalı tonozla mihrap dikkati çekmektedir. Mihrap nişinin etrafını bir kısmı yok olmuş geometrik süslemeli kalın bir silme çevreler. Son onarımlarda kubbe dıştan çokgenli kesme taş tambur üzerine çinko ile örtülmüştür. Cami, Osmanlı döneminde 5 kez onarım görmüştür.
Lala Mustafa Paşa Camii Erzurum’un merkezini oluşturan cami, Erzurum’daki ilk Osmanlı camisidir. Kitabesine göre 1562 yılında Lala Mustafa Paşa tarafından yaptırılmıştır. Mimarbaşı Koca Sinan’ın eserlerinin listesini veren tezkirelere göre caminin mimarı Sinan’dır. Bir hamam, muvakkıthane, şadırvan, sübyan mektebi gibi ilavelerle cami zamanla bir külliyeye dönüşmüştür. Mimar Sinan’ın İstanbul Şehzade Camii’ndeki gibi merkezi plan tipi ile inşa edilen cami, ortada dört payeye oturan merkezi kubbeyi dört yandan destekleyen yarım kubbeler, köşelerde de küçük kubbelerle derli toplu bir bütünlük gösterir. Caminin taç kapı çevresi 1870 yıllarında yenilenmiştir. Cami içerisinde çini alınlıklardan başka, halı, şamdan ve hat örnekleri bulunmaktadır. Murat Paşa Camii
Şehir merkezinde, bulunduğu mahalleye adını veren Murat Paşa Camii, yanındaki hamamla birlikte sur kapılarından Erzincan Kapısı civarındadır. Kitabesine göre 1573 tarihinde Sadrazam Kuyucu Murat Paşa tarafından yaptırılmıştır. Lala Paşa Camii’nden sonra Erzurum’daki ikinci Osmanlı camisidir. Yapı plan ve mimarı bakımından, şehrin kendisinden sonra inşa edilen tek kubbeli camilerine bir model oluşturmuştur. Caminin minaresi, doğusundaki Ahmediye Medresesi’nin minaresi ile ortaktır. Minare yakın zamanlarda onarılmıştır.
Gürcü Kapısı (Ali Ağa) Camii
Şehir merkezinde Gürcü Kapısı mevkiinde yer alır. Erzurum’da yeniçeri ocak ağalarından Kürkçü Ali Ağa tarafından 1608 yılında yaptırılmıştır. 1859 tarihinde önemli bir onarım geçiren cami, üç kubbeli son cemaat yeri ve tek kubbeyle örtülü ibadet mekânından oluşmaktadır. Cami plan, mimari ve süsleme özellikleriyle, diğer tek kubbeli Erzurum camilerinin tipik bir örneği konumundadır.
Caferiye Camii
Şehir merkezinde iç kale civarında Tebriz Kapı semtinde yer alır. Kitabesine göre 1645 yılında Ebubekir oğlu Hacı Cafer tarafından yaptırılan cami koyu kahve renkli kesme kamber taşı ve moloz taşlardan inşa edilmiştir. Kubbeyle örtülü caminin önünde dört sütuna oturan eğimli çatı ile örtülü bir son cemaat yeri bulunmaktadır. Kuzeybatı köşede yer alan kısa gövdeli minare, Erzurum minareleri ile uygunluk içerisindedir. Caminin güneydoğu ve kuzeybatı köşelerinde duvar içlerindeki merdivenlerle kürsü ve mahfile çıkılmaktadır. Bölgesel etkilerin ağır bastığı duvar içlerinden kürsüye götüren bu tür merdivenlere başta Lala Paşa olmak üzere Erzurum’daki bazı camilerden başka Oltu-Arslan Paşa Camii’nde de rastlanmaktadır.
Boyahane Camii
Şehir merkezinde, bulunduğu mahalleye adını vermiş olan cami, yanındaki Boyahane Hamamı’nın bir kısmının cami haline getirilmesiyle 1566 yılında yaptırılmıştır.
Narmanlı Camii
Şehir merkezinde, Tebriz Kapı semtinde, Çifte Minareli Medrese’nin doğusunda yer alır. Kitabesine göre 1738 yılında Narmanlı Hacı Yusuf tarafından yaptırılmıştır. Önünde beş kubbeli son cemaat yeri bulunan Narmanlı Camii iç mekânı örten kubbesinin biraz daha büyük olması bakımından Erzurum’daki tek kubbeli camiler içerisinde en dikkat çekici olanıdır.
İbrahim Paşa Camii
Şehir merkezinde, Eski Hükümet Konağı’nın güneyinde yer alır. Kitabesine göre 1748 yılında Erzurum Valisi İbrahim Paşa tarafından yaptırılmıştır. Cami önünde üç kubbeli son cemaat yeri ve arkada ana mekânı örten kubbesi ile Erzurum’daki diğer tek kubbeli camilerle benzerlik gösterir. Beden duvarları diğer camilerden biraz yüksekçe tutulmuş olup, yapı düzgün kesme taş ile inşa edilmiştir. Cami, Erzurum’daki bazı camilere de model olmuş, ölçülü ve dengeli özellikler yansıtır.
Şeyhler Camii
Yanındaki medrese, hamam ve çeşme ile birlikte bir külliye bünyesinde yaptırılan cami, şehir merkezinde kendi adını verdiği mahallede yer alır. Kitabesi bulunmayan caminin yerinde önceden 1720 yılında tahta minareli bir mescit olduğu, Hatip Mehmet Efendi adında bir kişinin bu mescidi yıktırarak 1767 tarihinde bu camiyi yaptırdığı bilinmektedir. Cami üç gözlü son cemaat yeri ve tek kubbe ile örtülü iç mekândan oluşur. Caminin minaresinde kaide üstünde 1771 yılında yaptırılmış bir güneş saati bulunmaktadır.
Gümrük (Hacı Derviş) Camii
Şehir merkezinde, Kongre Meydanı’ndan Mahallebaşı’na giden cadde üzerindedir. Cami kitabesine göre 1718 yılında Hacı Bektaş oğlu Derviş Hacı İbrahim tarafından yaptırılmıştır. Plan tertibi bakımından Gürcü Kapısı, Cennetzade, İbrahim Paşa camileriyle benzerlik gösterir. Tamamen kesme taşlardan inşa edilen caminin iç mekânı tek kubbe ile örtülü olup, önünde üç gözlü bir son cemaat yeri yer alır. Minaresi yakın zamanlarda yenilenmiştir.
Derviş Ağa Camii
Şehir merkezinde Ayas Paşa’dan, Mahallebaşı’na giden yolun sağında türbe ile birlikte görülen camidir. 1718 yılında Hacı Derviş Ağa tarafından yaptırıldığı bilinmektedir. 1736 yılında caminin banisi ölünce cami önünde yaptırılan türbeye gömülmüştür. 1845 yılında bir onarım geçiren cami mimari yönünden Bakırcı ve İbrahim Paşa camileriyle benzerlik gösterir. Cami, tek kubbe ile örtülü ibadet alanı ve üç gözlü son cemaat yerinden oluşmaktadır. Caminin inşasında kesme taş ve moloz taş kullanılmıştır.
Pervizoğlu Camii
Şehir merkezinde, Caferzade Mahallesi’nde yer alır. Vakfiyesine göre 1716 yılında Pervizoğlu Hacı Mehmed tarafından yaptırılmıştır. Yanında aynı adla anılan bir medrese ile birlikte küçük bir külliye içerisinde yer alan cami, tek kubbeli olup, üç gözlü son cemaat yerine sahiptir. Düzgün kesme taş ile inşa edilen yapı, oldukça küçük ölçülerde, son derece uyumlu oranlara sahiptir.
Cennetzade Cami
Şehir merkezinde Aşağı Yoncalık Mahallesi’nde, taş ambarların güneyinde bulunmaktadır. Vakıf kayıtlarına göre 1786 yılında, İsmail adlı bir kişi tarafından yaptırılmıştır. Dıştan piramidal bir çatı ile kaplanan kubbe ile örtülen caminin, üç gözlü bir son cemaat yeri bulunmaktadır. Cami moloz taş ve kesme taş ile inşa edilmiş olup, sade bir görünüme sahiptir.
Kurşunlu (Fevziye-Şeyhülislam)
Camii Erzurum Kalesi’nin eteğinde, yanındaki aynı adla anılan medrese ile birlikte yaptırılmış tek kubbeli bir camidir. Kitabesine göre 1700 yılında, Şeyhülislam Feyzullah Efendi tarafından yaptırılmıştır. Düzgün kesme taş ile inşa edilen cami üç gözlü son cemaat yerine sahip olup, tek kubbe ile örtülüdür. Oldukça sade bir yapıdır. .
Ayas Paşa Camii
Şehir merkezinde, Ayas Paşa Mahallesi’nde yer alır. Dört duvar üzerine üç gözlü son cemaat yeri ve ibadet alanından meydana gelen cami 1545-1549 tarihleri arasında Erzurum’da Beylerbeyi olan Ayas Paşa tarafından yaptırılmıştır. Ahşap sütunlara oturan son cemaat yeri ve içten ahşap, dıştan toprak dam örtülü ibadet mekânından oluşan cami, bu yönüyle, diğer toprak damlı Erzurum camilerine de benzemektedir.
Gürcü Mehmet Paşa Camii
Şehir merkezinde, Sultan Melik Mahallesi’nde yer almaktadır. Saltukoğullarından Sultan Melik tarafından yaptırılan eski mescidin harap olması üzerine, 1648 tarihinde Gürcü Mehmet Paşa tarafından yeniden yaptırılmıştır. Bugünkü cami moloz taş duvarlar üzerine toprak dam örtülüdür. Önünde altı ahşap sütuna oturan düz damlı bir son cemaat yeri vardır.
Kasım Paşa Camii
Şehir merkezinde yer alır. Kitabesinden 1667 yılında, Kasım Paşa tarafından yaptırıldığı anlaşılmaktadır. Dört ahşap sütunun taşıdığı son cemaat yerine sahip cami düz toprak damlı camilerden olup, oldukça sade bir yapıdır.
Esat Paşa Camii
Şehir merkezinde iç kalenin güney-batısında yer alır. Kitabesine göre 1853 yılında Erzurum Valisi Esat Muhlis Paşa tarafından yaptırılmıştır. Şehre hâkim bir tepe üzerinde yer alan caminin son cemaat yeri ahşap direklere oturan eğimli bir çatı, ibadet alanı ise düz toprak dam ile örtülüdür. Cami yapıldığı dönemin ampir üslup özelliklerini yansıtır.
Kemhan Camii
Şehir merkezinde yer alan caminin, 1654 yılında Hacı Bünyad Efendi tarafından yaptırıldığı bilinmektedir. 1811 yılında Kemhanzade Ahmet Ağa tarafından onartılan cami, düz damla örtülü olup, Erzurum camilerinin en eskilerinden biri olarak bilinir.
Köse Ömer Ağa Camii
Şehir merkezinde, adını verdiği mahallede yer almaktadır. Kitabesine göre 1771 yılında Ömer Ağa’nın babası tarafından yaptırılan eski cami genişletilerek yenilenmiştir. Cami, önünde yedi ahşap sütuna oturan düz toprak dam örtülü basit bir yapıdır.
Arslan Paşa Camii
Oltu ilçesinde, Oltu çayı kenarında yer alan cami, 1664 yılında, Çıldır Atabeklerinden Kars muhafızı Arslan Mehmet Paşa tarafından yaptırılmıştır. Cami bir külliye bünyesinde planlanmış, ancak doğudaki medrese hücreleri dışında, külliyenin diğer elemanları yıkılmıştır. Kesme taştan inşa edilen cami üç gözlü bir son cemaat yeri ile tek kubbe ile örtülü bir ibadet alanından oluşmaktadır. Yer yer süsleme unsurlarıyla zenginleştirilen cami, plan ve mimarisiyle, Erzurum’daki Lala Mustafa Paşa, Gürcükapı camilerine benzemekte olup, Osmanlı sanatındaki tek kubbeli camilerin Doğu Anadolu’daki en güzel örneklerden biridir.
Kale Mescidi
Erzurum Kalesi’nde bulunan mescit, 12. yüzyılda Saltuklular zamanında yapılmıştır. Kıble duvarlarıyla iç surlara bitişen yapı, dikdörtgen bir plana sahiptir. Ortada iki payeye oturan örtü sisteminde, girişte çapraz tonozla aynı genişlikle mihrap önü kubbesi yer alır. Yan mekânlar beşik tonozludur. Derin mihrap, surların güneyindeki yarım yuvarlak burca oturtulmuştur. Erzurum’daki en eski Türk yapısı olarak kabul edilen Kale Mescidi mescit-türbe arası ilginç bir mimarı özelliğe sahiptir.
Üç Kümbetler
Üç kümbetlerden sekiz köşeli plan üzerine oturtulmuş olanının Saltuklu Devleti’nin kurucusu Emir Saltuk’a ait olduğu sanılmaktadır. Tamamıyla kesme taştan yapılmış olan kümbetlerin diğer ikisini kimlerin yaptırdığı bilinmemektedir. Kümbetlerin genel olarak 13. yüzyıl sonu ve 14. yüzyıl başına ait oldukları kabul edilmektedir.
Üç kümbetler Türklere ait diğer kümbetlere nazaran değişik planları, kullanılan malzeme ve süslemeleri açısından dikkat çekmektedir.
Penek Köyü Kilisesi (Kalesi)
11. yüzyılda Gürcü Bana Krallığı’na ait bir tarihi eserdir. Yörede Penek Kalesi olarak bilinmesine rağmen bu yapı gerek plan ve cephe özellikleriyle, gerekse yapım tarzıyla kapsamlı bir kilise özelliği göstermektedir. Yöredeki diğer kiliselerle karşılaştırıldığında plan ve cephe özellikleriyle, yapım tekniğiyle farklılık arz etmektedir. Yakın çevresinde kayalara oyulmuş mezar odasının olması, kendine has su yollarının izlerini taşıması, bu kilisenin dinsel bir merkez olması ihtimalini kuvvetlendirmektedir. Plan olarak yöredeki diğer kiliselerden farklıdır. Diğer kiliselerde plan genelde dikdörtgen şeklindedir. Bu kilisenin planı daire şeklindedir. Ana mekânın üzerinin kubbeyle örtülü olduğu tahmin edilmektedir. Kubbe tamamen çökmüş durumdadır. Günümüze ana mekânın kubbe kasnağına kadar olan duvarları ve kısmen de çan kulesi kalmıştır. Ana mekânın içi tamamen kubbe molozlarıyla dolmuştur. Yapının kubbe kasnağına kadar olan kısmı ince sarı küfeki taşından, kubbe kasnağı, duvar içi dolguları, ana mekân kemer araları gelişigüzel moloz taşlarla örtülmüştür.
Meryem Ana Kilisesi (Bağbaşı Kilisesi)
Gürcü Kralı Büyük David tarafından 961-1001 yılları arasında yaptırılmıştır. Daha sonra camiye çevrilen yapı Hıristiyan mimarı özelliklerini korumaktadır. Sanat tarihi alanında araştırma yapan çok sayıda bilim adamı ve dindar Hıristiyanlar tarafından ziyaret edilmektedir. Tortum ilçesine 26 km. uzaklıkta olup, Bağbaşı köyündedir.
Medreseler
Çifte Minareli Medrese (Hatuniye Medresesi)
Anadolu Selçuklu dönemi medreselerindendir. Avlulu, 2 katlı, 4 eyvanlı medrese tipinin anıtsal bir örneğidir. Bütünüyle 38x48 m2’lik bir alanı kaplar. Kuzey cephesine hâkim taçkapısı başlı başına bir sanat şaheseridir. Taç kapıdan
avluya geçilir. İnce uzun avlunun etrafı sütunlarla çevrilidir. Öğrenci odaları avlunun etrafında yer alır. Güneydeki eyvana bitişik bir kümbet vardır. Kümbet kübik bir kaide üzerine poligonal bir gövde ve konik külahtan oluşmaktadır. Portal nişi oldukça derin ve üzeri mukarnaslarla örtülmüştür. Kapıyı değişik genişlikte palmet motifli beş silme çerçevelemiştir. Sağda ve solda iki gömme sütuncuk yer alır. Geniş silmelerden en dıştakinde bir vazocuk içerisinden çıkan stilize bir hayat ağacının kapıyı kuşattığı görülür. Taç kapının sağında ve solunda iki taraflı olmak üzere dört tane kabartma ele alınmıştır. Kalın birer silmenin çevrelediği bu panolardan sağdakinde çift başlı kartal panosu bulunmaktadır. Çifte Minareli Medrese’de kullanılan geometrik süslemeler daha çok avludaki sütun gövdelerinde, eyvanların cephelerinde, öğrenci odalarının kapı silmelerinde görülür. Bitkisel bezeme ise, taç kapıda avlu sütunlarının birbirine bağlayan kemerlerin yüzlerinde ve kümbetin içinde karşımıza çıkar. Bugün kısmen tahrip olmuş 16 oluklu firuze rengi çini kakmalı tuğla minarelerin kürsüleri dikkati çeker. Uzun yıllar medresenin 1. Alaaddin Keykubat’ın kızı Huvand (Huand) Hatun zamanında yaptırıldığı ileri sürülmüştür. Bunun için yapının bir adı da Hatuniye Medresesi’dir. Medresenin 1285-1290 yılları arasında İlhanlılar zamanında yaptırıldığı düşünülmektedir.
Yakutiye Medresesi:
Hoca Celaleddin Yakut tarafından MS 1310 yılında inşa edilmiştir.İlhanlı döneminden günümüze kalan nadir eserlerden birisidir. İslam Eserleri Müzesi olarak kullanılmaktadır.
Müzeler ve Örenyerleri
Arkeoloji Müzesi
İlk olarak 1942 yılında Çifte Minareli Medrese’de faaliyete geçmiş, 1967’de yeni binasına taşınmıştır. Bölgede yapılan kazılarda ele geçen buluntular müzedeki beş salonda sergilenmektedir. Karaz, Pulur, Güzelova, Sos Höyük vb. höyüklerdeki buluntular koleksiyonunun önemli parçalarıdır. M.Ö. 4. binden Selçuklu dönemine kadar olan süreyi kapsayan heykelcikler, kutsal ocaklar, ok uçları, pişmiş topak kaplar, taş eserlerin yanı sıra Urartu ve Roma dönemi eserleri de bu salonlarda sergilenmektedir.
Türk-İslam Eserleri ve Etnografya Müzesi (Yakutiye Medresesi)
Medrese taç kapısında bulunan katibeye göre, İlhanlı Hükümdarı Sultan Olcayto zamanında Gazanhan ve Bulgan Hatun adına, Cemaleddin Hoca Yakut Gazani tarafından 1310 yılında yaptırılmıştır. Selçuklu dönemi geleneksel mimari tarzı, Yakutiye Medresesi’nde de sürdürülerek anıtsal bir yapı ortaya çıkarılmıştır. Yapı, dört eyvanlı kapalı avlulu medreseler grubundadır. Eyvanlar arasında hücreler yer almaktadır. Batı eyvanı değişik bir tarzda ele alınarak iki katlı inşa edilmiştir. Güney eyvanın bitiminde kümbet yer almaktadır. Kümbette mezar bulunmamaktadır. Medresenin dışa taşkın taç kapısı ve iki köşesindeki minareleriyle kurulan denge, yapının bütününde de cepheye karşılık kümbet yerleştirilerek sağlanmıştır. 1984 yılından 1994 yılına kadar onarımı süren medrese, 29 Ekim 1994 tarihinde Türk-İslam Eserleri ve Etnografya Müzesi olarak ziyarete açılmıştır. Müzede bölge kültürü ve sanatı ile ilgili etnografik nitelikli eserler sergilenmektedir.
Atatürk Evi Müzesi
Çaykara Sokak’ta bulunmaktadır. 19. yüzyılın sonunda konak olarak yaptırılmıştır. 1915-1916 yıllarında Alman Konsolosluğu olarak kullanılan yapı, 12 Mart 1918 tarihinde Erzurum’un kurtuluşunu müteakip, Erzurum Valiliği’ne ikametgah olarak verilmiştir. Mustafa Kemal Paşa’nın Samsun’a çıkmasından sonra kongre için gelmiş olduğu Erzurum’daki bu konağa 9 Temmuz 1919 tarihinde Hüseyin Rauf Bey ve arkadaşları ile yerleşmeleri, 29 Ağustos 1919 tarihine kadar 52 gün Erzurum Kongresi çalışmalarını sürdürmeleri ile konak, tarihsel bir önem kazanmıştır. Bodrum kat üzerine zemin ve birinci kat ile çatı katından ibaret olan bina onarılarak 3.10.1984 tarihinde Atatürk Müzesi olarak ziyarete açılmıştır.
23 Temmuz Kongre Salonu
Kendi adını verdiği Kongre Meydanı'nda bulunan bina 19. yüzyıl sonlarında yapılmıştır. 23 Temmuz 1919 Erzurum Kongresi, bu binanın birinci katındaki bir salonda yapılmıştır. 1925 yılında geçirdiği yangında binanın tüm ahşap bölümleri yanmış, yangınından sonra onarılan bina Yapı Sanat Mektebi olarak hizmete açılmıştır. Günümüzde Güzel Sanatlar Lisesi olarak hizmet vermektedir. Binanın ikinci katında bulunan bir salon ve salona açılan iki oda Kongre Müzesi olarak düzenlenmiştir. Bu salonda kongre üyelerinin fotoğrafları, biyografileri, o dönemden kalma sıralar ve benzeri kongre belgeleri sergilenmektedir. Bodrum ve 2 kattan oluşan binanın birinci katında Erzurum Kongresi'nin temsili salonu bulunmaktadır. Salondan girince tam karşıda Atatürk heykeli, dört sıra halinde oturma grupları, duvarlarda kongreye hangi illerden delegelerin katıldığını gösteren harita bulunmaktadır. Salonun karşılıklı her iki yanındaki küçük odalar zamanın mobilyaları ile donatılmıştır.
Köprüler Bedestenler
Çobandede Köprüsü
Erzurum-Kars karayolunun 58. km’sinde, Bingöl Çayı ile Hasankale Çayı’nın birleşme noktasında bulunan köprü, 1297 yılında İlhanlı Hükümdarı Gazan Han’ın veziri Çoban Salduz tarafından yaptırılmıştır. Köprü 200 m. uzunluğunda ve yedi kemer gözlü olarak yapılmış olup, günümüze altı kemer gözü ve 130 m’lik bölümü gelebilmiştir. Üç renkli kesme
 taştan yapılan kemerlerin açıklıkları 11,5-15,5 m. arasında değişmektedir. Köprü ayakları ahşap ızgaralarla desteklenmiştir. Kemer boyunca yükselen ve kesik konik şeklinde sonuçlanan ayaklar üzerinde yatay kalın silmelerle Selçuklu üslubu ile işlenmiş geometrik geçme motifli süsleme şeritleri yer almaktadır
Rüstempaşa Bedesteni:
Kanuni Sultan Süleyman'ın Sadrazamı Rüstem Paşa tarafından yaptırılmıştır. Osmanlı mimarisinin özelliklerini taşıyan iki katlı bina halen çarşı olarak kullanılmaktadır. Çarşıda daha ziyade oltu taşı satıcıları faaliyet göstermektedir.
Hanlar
Gümrük Hanı
Şehir merkezinde, Kongre Meydanı yakınında yer alır. Orijinal özellikleri büyük ölçüde kaybolmuş, üzeri toprak damla örtülü uzun bir mekân ile, bu mekânın birer kapıyla açılan dokuz hücreden ibaret hanın 18. yüzyıldan kalmış olduğu tahmin edilmektedir.
Cennetzade Hanı
Şehir merkezinde yer alan han, 18. yüzyıldan kalmışsa da çok değişikliğe uğramıştır. Son yıllarda bir yangın geçiren hanın planı, ortada dörtgen bir avlu ve avlu etrafında dizilmiş odalardan oluşmaktadır. Orta avluda 8 adet ahşap sütun tavanı ayakta tutmaktadır. Günümüzde iş hanı olarak kullanılmaktadır.
Kanberoğlu Hanı
Şehir merkezinde, Taş Mağaralar’ın aşağı kısmında yer alan hanın 19. yüzyıldan kalma olduğu sanılmaktadır. Han, uzun dikdörtgen bir avlunun iki yanına dizilmiş 21 dükkandan oluşan kesme ve moloz taşlardan yapılmış bir mimariye sahiptir.
Karasu Hanı
Aşkale’nin 32 km. batısında yer alan Osmanlı hanlarındandır. 17. yüzyıl başlarında derbent hanı olarak inşa edilmiştir. Han, sadece kapalı hol bölümünden oluşmakta bu yönüyle dikkat çekmektedir.
Nasıl Gidilir?
Erzurum çevre illere ve ülkenin diğer bölgelerine kara,demir ve havayolu ulaşım ağıyla bağlıdır.
Karayolu: Otobüs Terminali il merkezindedir.
Otogar Tel : (442) 233 12 00
Demiryolu: Tren Garı il merkezindedir.
İstasyon Tel : (442) 218 19 16
Havayolu: İlin Ankara bağlantılı yurtiçi ve yurtdışı seferlerinin yapıldığı Erzurum havaalanı, şehre 10 km mesafededir.
Hava Limanı Tel : (442) 327 28 35
Ne Yenir?
Su böreği, ekşili dolma, kesme çorbası, ayran aşı (yayla çorbası) çiriş, şalgam dolması, yumurta pilavı, kadayıf dolması Erzurum'un geleneksel mutfağını oluşturur. Erzurum'dan Yemek Tarifleri
Çağ kebabı Malzemeler: 1 kuzu budu (yağsız ve sinirsiz) 1 adet kuru soğan 100 gr. Yoğurt tuz karabiber lavaş ekmeği domates, yeşil biber Hazırlanışı: Yağı ve siniri ayıklanmış kuzu budundan parmak kalınlığında yapraklar kesilir. Yoğurt, tuz, karabiber ve yemeklik doğranmış soğan karıştırılır ve etler hazırlanan bu terbiyenin içinde bir gün bekletilir. Terbiyelenen yaprak halindeki etler şişe takılır ve yatay haldeyken ateşte çevire çevire kızartılır. Pişen kısımlardan dönerde olduğu gibi ince bir tabaka şeklinde parçalar kesilir ve Çağ kebabına mahsus küçük şişlere takılarak lavaş ekmeğinin üzerinde servis edilir. Ateşte pişmiş biber, domates ve kuru soğan ile süslenir.
Den Çorbası Malzemeler: 250gr. Yarma 1 adet soğan 1/2 limon suyu 3 yemek kaşığı tereyağı 2 yumurta sarısı 500 gr. Yoğurt 10 su bardağı kemik suyu 2 kahve fincanı un tuz karabiber, nane, kırmızıbiber Hazırlanışı: Yarma önceden haşlanır. Ayrı bir tencerede un, yumurta ve 1 çay bardağı su pütürsüz olana kadar karıştırılır. Üzerine kemik suyu ilave edilir. Haşlanmış yarma karıştırılarak eklenir. Ayrı bir tavada ince doğranmış soğan 1 yemek kaşığı yağda pembeleştirilir. Yoğurt nane ve limon suyu eklenir, iyice karıştırılır ve kaynayan çorbaya ilave edilir. Tuz karabiber ile tatlandırılır. 2 yemek kaşığı tereyağı ile kırmızıbiber kızdırılır ve çorbanın üzerine dökülerek servis edilir.
Cevizli kadayıf dolması Malzemeler: 1/2 kg. burma kadayıf 200 gr ceviz içi 2.5 su bardağı toz şeker 1/2 limon suyu 4 adet yumurta 1 su bardağı süt 2.5 su bardağı su 2 su bardağı sıvıyağ (kızartmak için) 200 gr kaymak Hazırlanışı: Burma kadayıftan avuç içi büyüklüğünde parçalar kopartılır ve içine dövülmüş ceviz içinden konur, dolma gibi sarılır. Diğer tarafta yumurta ve süt çırpılır. Dolmalar bu karışıma batırılıp kızgın yağda nar gibi olana kadar kızartılır. Diğer tarafta su ile toz şeker kaynatılır. Limon suyu ilave edilir. Bir iki taşım daha kaynatıldıktan sonra ılınmaya bırakılır. Kızaran kadayıf dolmaları sıcak sıcak ılık şerbetin içine atılır ve şerbeti çekmesi için biraz bekletilir. Üzerine kaymak ve dövülmüş ceviz ile süslenerek servis edilir.
Ne Alınır?
Erzurum oltu taşı işçiliği ile çok meşhurdur. Oltu taşından yapılan tespihler, ağızlıklar, bilezik, gerdanlıklar, broş, küpe, saç tokası yörenin önemli hediyelik eşyalarıdır. | ERZURUM
(Armenian: ?????, Karin; Greek: ??????????????, Theodosiopolis) is a city in eastern Anatolia, Turkey. The name "Erzurum" derives from "Arz-e Rûm" (literally The Land of the Romans in Persian).To the Arabs, the city was known as ?ali?ala (adopted from the Armenian name Karno K'aghak').The town was known in Roman and subsequently Byzantine times as Theodosiopolis, acquiring its present name after its conquest by the Seljuk Turks following the Battle of Manzikert in 1071.Erzurum had a population of 361,235 in the 2000 census. It is the capital of Erzurum Province, the largest province in Turkey's Eastern Anatolia Region. The city is situated 1757 meters (5766 feet) above sea level. Erzurum, known as "The Rock" in NATO code, has served as NATO's southeastern-most air force post during the Cold War. The city uses the double-headed Anatolian Seljuk Eagle as its coat-of-arms, a motif based on the double-headed Byzantine Eagle that was a common symbol throughout Anatolia and the Balkans in the medieval period. 
History
Early history
In ancient times Erzurum existed under the name of Karin. During the reigns of the Artaxiad and Arsacid kings of Armenia, Karin served as the capital of the region of Karin. After the partition of Armenia between the Roman Empire and Sassanid Persia in 387, the city passed into the hands of the Romans. They fortified the city and renamed it Theodosiopolis, after Emperor Theodosius I. As the chief military stronghold along the eastern border of the empire, Theodosiopolis held a highly important strategic location and was fiercely contested in wars between the Byzantines and Persians. Emperors Anastasius I and Justinian I both refortified the city and built new defenses during their reigns.
The Middle Ages
Theodosiopolis was conquered by the Umayyad general Abdallah ibn Abd al-Malik in 700/701. It became the capital of the emirate of Qaliqala and was used as a base for raids into Byzantine territory. Though only an island of Arab power within Christian Armenian-populated territory, the native population was generally a reliable client of the Caliph's governors. As the power of the Caliphate declined, and the resurgence of Byzantium began, the local Armenian leaders
preferred the city to be under the control of powerless Muslim emirs rather than powerful Byzantine emperors.In 931, and again in 949, Byzantine forces led by Theophilos Kourkouas, grandfather of the future emperor John I Tzimiskes, captured Theodosiopolis. Its Arab population was expelled and the city was resettled by Greeks and Armenians.Emperor Basil II rebuilt the city and its defenses in 1018 with the help of the local Armenian population. In 1071, after the decisive battle at Manzikert, the Seljuk Turks took possession of Theodosiopolis. The Saltuklus were rulers of an Anatolian beylik (principality) centered in Erzurum, who ruled from 1071 to 1202. Melike Mama Hatun, sister of Nâsırüddin Muhammed, was the ruler between 1191 and 1200. Theodosiopolis repelled many attacks and military campaigns by the Seljuks and Georgians (the latter knew the city as Karnu-Kalaki) until 1201 when the city and the province was conquered by the Seljuk sultan Süleymanshah II. Erzen-Erzurum fell to the Mongol siege in 1242, and the city was looted and devastated. After the fall of the Seljuk Sultanate of Anatolia (Rüm) in early 14th century, it became an administrative province of the Ilkhanate, and after their fall, became part of the Çoban beylik, Black Sheep Turkmen, empire of Timur Lenk and White Sheep Turkmen. Finally, in 1514 the region was conquered by the Ottoman Sultan Suleiman the Magnificent, coming under Ottoman rule in 1514. During the Ottoman reign, the city served as the main base of Ottoman military power in the region. It was the capital of the eyalet of Erzurum. Early in 17th century, the province was threatened by Iran and a revolt by the province governor Abaza Mehmed Pasha. This revolt was combined with Jelali Revolts (the uprising of the provincial musketeers called the Celali), backed by Iran and lasted until 1628. Modern history
The city was captured by the Russian Empire in 1829, but was returned to the Ottoman Empire under the Treaty of Adrianople (Edirne), in September of the same year. During the Crimean war Russian forces approached Erzurum, but did not attack it because of insufficient forces and the continuing Russian siege of Kars.
The city was unsuccessfully attacked (Battle of Erzurum (1877)) by a Russian army in the Russo-Turkish War of 1877-78. However in February 1878, the Russians took Erzurum without resistance, but it was again returned to the Ottoman Empire, this time under the Treaty of San Stefano. There were massacres of the city's Armenian citizens during the Hamidian massacres (1894–1896).The city was the location of one of the key battles in the Caucasus Campaign of World War I between the armies of the Ottoman and Russian Empires which resulted in capture of Erzurum by Russian forces under the command of Grand Duke Nicholas and Nikolai Nikolaevich Yudenich on February 16, 1916. Erzurum was returned to the Ottomans officially with the Treaty of Brest-Litovsk in March 1918. Mustafa Kemal Atatürk, one of the founders of the modern Turkish Republic,
resigned from the Ottoman Army in Erzurum, and was declared the "Honorary Native" and the freeman of the city, which issued him his first citizenship registration and certificate (Nüfus Cuzdanı) of the new Turkish Republic. The Erzurum Congress of 1919 was one of the starting points of the Turkish War of Independence.
Climate Erzurum has a Humid Continental Climate (Köppen Climate Classification Dwa). Summers are warm and bearable with an average of around 30°C (86°F) but temperatures often exceed to higher. The highest recorded temperature being 35.6°C (96.08°F) recorded on 31/07/2000. Winters are
freezing with an average of -15°C (5°F), however; temperatures usually fall to below -30°C (-22°F). The lowest recorded temperature being -37.2°C (-34.96°F) recorded on 28/12/2002.
EconomyOne of the largest source of income and economic activity in the city has been Atatürk University. Established in 1950, it is one of the largest universities in Turkey, having more than forty-thousand students. Tourism also provides a portion of the province's revenues. The city is a popular destination in Turkey for winter sports at the nearby Palandöken Mountain.
Erzurum is notable for the small-scale production of objects crafted from Oltu stone: most are sold as souvenirs and include prayer beads, bracelets, necklaces, brooches, earrings and hairclips. For now, Erzurum is the ending point of the South Caucasus Pipeline, also called the Baku-Tbilisi-Erzurum (BTE) pipeline. Erzurum will also be the starting point of the planned Nabucco pipeline which will carry natural gas from the Caspian Sea basin to the European Union member states. T
The intergovernmental agreement between Turkey, Romania, Bulgaria, Hungary and Austria to build the Nabucco pipeline was signed by five Prime Ministers on 13 July 2009 in Ankara. The European Union was represented at the ceremony by the President of the European Commission Jose Manuel Barroso and the Commissioner for Energy Andris Piebalgs, while the United States was represented by the Special Envoy for Eurasian Energy Richard Morningstar and the Ranking Member of the United States Senate Committee on Foreign Relations Senator Richard Lugar.
Tourism
Little of medieval Erzurum survives beyond scattered individual buildings such as the citadel fortress, and the 13th century Çifte Minareli Medrese (the "Twin Minaret" madrasa). Six kilometres to the south of the center of Erzurum is an important skiing center on the Palandöken Mountain range. There are several ski runs; the south ski run is 8 km long, while the north ski run is intended for advanced skiers.
The summit of Mt. Palandöken, which is called Büyük Ejder (Great Dragon), is at an altitude of 3188 metres. It can be reached with a chair lift which rises until an altitude of 3100 metres.
The 25th World Winter Games, 2011 Winter Universiade, of the International University Sports Federation (FISU) will be held in Erzurum.
Cuisine
One specialty of Erzurum's cuisine is Cağ Kebab. Although this kebab variety is of recent introduction outside its native
region, it is rapidly attaining widespread popularity around Turkey. Kadayıf Dolması is an exquisite dessert made with walnut.
Transport
The main bus station has bus links to most major Turkish cities. Erzurum is also the main railroad endpoint for the Eastern Anatolia region. Erzurum Airport, also used by the Turkish Air Force, has the second longest runway in Turkey.
 Tortum Fall
Oltu Stone
Erzurum has a specific local black stone (Oltu tasi, Jet) which is carved to produce jewelry, rosary beads, key-chains, pipes and boxes, which you may see while wandering around, especially in Tashan. Oltu stone, which has been carved in Erzurum since the 18th century, is one of the best examples of semi-precious stones to be found in the world. Oltu is excavated generally around Yasakdag, especially in Dutlu, Hankaskisla, Alatarla and Cataksu villages between the months of March and October. There are approximately 600 oltu quarries. Out of a total of 287 quarries in the Central Dutlu Region, 120 quarries are still being worked. Jet is obtained from mountainous areas which are dug perpendicularly to the general surface and have galleries 70-80cm in diameter where only two or three miners can work. It's a very compact velvet-black mineral of the nature of coal. Beds of this organic substance are 70-80 centimeters in thickness. Jet is formed when fossilized trees are subject to diastrophism resulting in folding. The most attractive characteristic of oltu stone is that it is very soft when excavated and only begins to harden when it is exposed to the air. Therefore, it is very easy to carve this mineral. It
generally comes in black, but can also be blackish brown, grey or greenish. When put near gas, this mineral bursts into flames and leaves behind a certain amount of ash. When rubbed, the oltu stone attracts, by way of static electricity, light substances such as dust. Various ornaments made from oltu are some of the best examples of Turkish aesthetic arts. Oltu stones are mostly used to make ornaments including rings, earrings, necklaces, bracelets, tie pins, pipes, studs, cigarette-holders, and prayer beads. It is also used in the electric and electronics industries. Even though artificial jet is produced, it is easy to distinguish the real oltu stone from the artificial. To be certain if a stone is real jet just heat a pin and see if it penetrates the stone, then the mineral is not real jet. Real jet leaves behind brown residue when scraped with a knife. When you take an oltu stone in your hand and blow on it, vapor is left on the stone.
ERZURUM
(armenisch Arzen, kurdisch Erzirom) ist mit zirka 361.000 Einwohnern die größte Stadt Ostanatoliens (Türkei), Hauptstadt der gleichnamigen Provinz Erzurum. Sie liegt etwa 190 km östlich von Erzincan und 1300 km östlich von Istanbul auf einem Hochplateau 1950 Meter über dem Meer.
Die Umgebung von Erzurum gehörte in urartäischer Zeit vermutlich zu Diaue?e Eine erste Siedlung namens Karin an der heutigen Stelle ist seit der Zeit der Artaxiden belegt. Am Anfang des 5. Jahrhunderts bauten die Byzantiner unter Kaiser Theodosius II. die Stadt zu einer Festung aus und gaben ihr den Namen Theodosiopolis. Theodosiopolis nahm eine wichtige Stellung an der östlichen Grenze des byzantinischen Reiches ein. Während des persisch-römischen Kriegs von 421-422 wurde Theodosiopolis von den Truppen des Sassanidenkönigs Bahram V. belagert. Die Stadt ging 502 für kurze Zeit an die Perser verloren, wurde jedoch wieder zurückerobert. Theodosiopolis war Sitz eines Bischofs. Aus dem Bistum entstand das katholische Titularbistum Theodosiopolis in Armenia. Es gehörte der Provinz Armenia III an und wird auch als Theodosiapolitanus in Cappadocia bezeichnet. Es ist seit 1964 nicht mehr besetzt. Die Stadt ging im Zuge der arabischen Expansion im 10. Jahrhundert verloren, wurde gelegentlich wieder von den Byzantinern zurückerobert, bevor Theodosiopolis im 11. Jahrhundert an die Seldschuken fiel.In arabischen Quellen wird diese Stadt Qaliqala oder Qali genannt, nach dem antiken Qarin (auch armenisch Qarnoi Qalak). Die Seldschuken nannten sie Arzan al-Rûm, Arzan-i Rûm oder Arz-i Rûm. Arzan war eine nahegelegene Stadt, die durch den Einfall der Seldschuken zerstört wurde. Rûm sind die Rhomäer.türkischen Unabhängigkeitskampf (bis 1922) fand 1923 in Erzurum im Gebäude des armenischen Sanasarian-Colleges der 1. türkische Nationalkongress statt, der eine wichtige Rolle bei der Republikgründung unter Kemal Atatürk spielte. Auch in den 1980er Jahren wurde Erzurum von weiteren Erdbeben erschüttert, bei denen tausende Tote gezählt wurden. Heute ist Erzurum Provinzhauptstadt, mit der Atatürk-Universität (Atatürk Üniversitesi) Sitz einer Universität, Gouverneurssitz und ein Zentrum des Tourismus. Besonders für alle Arten des Wintersports bietet Erzurum und das sechs Kilometer entfernte Palandöken beste und sichere Schneequalität sowie viele gute Hotels. Im Jahr 2010 werden die fünf Sprungschanzen des Kiremittepe Ski Jump fertiggestellt.
Architektur
Ulu Mosgue Die Architektur der Stadt macht in der Gesamtheit einen eher modernen Eindruck, da nach einem Erdbeben 1939 ein großer Teil neu gebaut werden musste. Trotzdem sind noch genug Beispiele der bewegten Vergangenheit von Erzurum vorhanden. So findet man Moscheen, Medresen und Türben, die im 12. und 13. Jahrhundert von den Seldschuken erbaut wurden, und etliche Bauwerke aus osmanischer Zeit.
Erzurum ou Erzéroum
(????? (Karin ou Garin) en arménien ; Erzîrom en kurmandji) est une ville d'Anatolie orientale (ancienne Arménie occidentale), en Turquie. Préfecture de la province du même nom, elle compte une population de 561 874 habitants (recensement de 2008).
 Lala Mustafa Pasha Mosgue
Topographie
Située à 1 945 mètres d'altitude sur le haut-plateau arménien, cette ville du nord-est de la Turquie est une des plus hautes de la région.
Climat
Erzurum connaît un climat continental extrême, avec une température moyenne de -11 °C en janvier. Les températures tombent fréquemment en dessous des -35 °C en hiver, avec de lourdes chutes de neige.
Histoire
D'abord appelée Karin par les Arméniens, la ville a ensuite été nommé Theodosiopolis sous la période byzantine. Après 1071 et la bataille de Manzikert qui vit la conquête de la ville par les musulmans, elle prit le nom d’Arz al-Roum (en arabe : ?ar? ar-rum, ??? ?????, terre des Roum). Elle aurait été nommée ainsi à cause des arméniens réfugiés venant d'une ville proche nommée Arzan et détruite en 1049 par les Seldjoukides. Ce nom évolue ensuite en Erzerum et Erzurum.
ÉconomieL'économie de la région est principalement basée sur l'artisanat local, puis le tourisme. La situation d'Erzurum en fait un passage obligé pour accéder à la station de ski au sud-est de la ville, et quelques rares vestiges médiévaux sont l'intérêt architectural de la cité. Par ailleurs, une grande partie de l'économie régionale repose sur l'université Atatürk qui, avec ses 40 000 étudiants, est l'une des plus importantes du pays. 
 Erzurum è una città della Turchia, capoluogo della Provincia di Erzurum, situata nell'Anatolia orientale a ridosso del confine con l'Armenia. Ha una popolazione di 361.235 abitanti (censimento 2000), ed è situata a 1757 metri di altezza dal livello del mare, ha un clima tipicamente continentale, con inverni rigidi a -11 °C in media, ma a volte si raggiungono i -30 °C durante le pesanti nevicate invernali.
Erzurum era conosciuta dai romani come Arzen e ribattezzata Teodosiopoli dall'imperatore Teodosio I, appartenne ai bizantini e agli armeni, oggi fa parte della Turchia orientale col nome di Erzerum (scritto anche Erzurum). L'attuale nome Erzerum deriva da Arz-e Rum (letteralmente "Il valore dei Romani" in persiano.) Mustafa Kemal Ataturk, fondatore della moderna Repubblica turca ha preso la cittadinanza onoraria della città, in virtù della grande importanza militare, come fortezza e bastione sempre posseduta da questa città per la Turchia come porta dell'Anatolia orientale. Il Congresso di Erzurum è conosciuto come una delle pietre angolari per la definizione della Guerra d'indipendenza turca. Il quarto presidente turco Cemal Gürsel, fu nativo di Erzurum. Erzurum offre una della maggiori attrattive per il turismo invernale con l'impianto sciistico del Monte Palandöken, e come centro universitario per la medicina. Ricca di architettura antica e grandi monumenti del periodo selgiuchide. L'Università internazionale per lo sport e la Federazione per i campionati mondiali invernali hanno sede in Erzurum.
Nel 2011 vi si terranno le Universiadi invernali. Una specialità culinaria di Erzurum è il Cag Kebab, una varietà del Kebab, recentemente introdotto con successo in questa regione. Erzurum è anche conosciuta come "La Roccia" in codice NATO, e serve le forze aeree NATO dello scacchiere del sud-est anche dopo la Guerra fredda. In ultima istanza Erzurum, mantiente dai tempi di Roma, passando per Bisanzio e la Turchia, fino ad oggi, intatta la sua enorme importanza militare come piazzaforte posta all'ingresso dell'Anatolia orientale.
Erzurum, a antiga Theodosiopolis bizantina e Arzen romana (em arménio: ?????, [Karin ou Garin] ou ????? ????? [Karno K’agak’, Cidade de Karin]; em curdo: Erzirom; em grego: ??????????????,/Theodosiopolis) é uma cidade do leste da Turquia situada na região da Anatólia Oriental (em turco: Doğu Anadolu Bölgesi, antiga Arménia Ocidental), capital da área metropolitana (büyükşehir belediyesi) e da província de Erzurum. De acordo com o censo de 2009, a população do conjunto dos distritos urbanos era de 368 146. A altitude média da cidade é 1 945 m. Entroncamento de comunicações, está situada em uma fértil planície agrícola. É a sede da Universidade de Atatürk (1957). O rio Karasu atravessa a cidade, que é famosa por seu artesanato de couro e metal.
???????
???????? ?? ????????? — ????????? ???????????? ??????? ?: ?????????, ?????????? ??????? ???.Erzurum/???. ??????????? ???????????? ?? ?????????????? ?????????? ??????????: 39°54'35¨ ?. ?. 41°16'32¨ ?. ?.? / ?39.909722° ?. ?. 41.275556° ?. ?. (G) (O) (?)39.909722, 41.275556 39°54'35¨ ?. ?. 41°16'32¨ ?. ?.? / ?39.909722° ?. ?. 41.275556° ?. ?. (G) (O) (?) ??? ?????
???????? ??????? ???????? ?????, ??????, ????????, ????????????, ?????-???, ????? ?????? ??? 1 890 ? ????????? 361 235 ??????? (2000) ??????? ???? UTC+2, ????? UTC+3 ?????????? ??? +90 442 ???????? ??????? 25x xxx ????????????? ??? 25 ??????????? ???? ?????? (???.) ??????? ?? ?????????? ??????? (???. Erzurum, ???. ?????, ?????? ????????: ?????, ??????, ????????, ????????????, ?????-???, ?????)[1] — ????? ?? ??????-??????? ??????, ???????????????? ????? (??????????? ?????, ???????) ???????????? ???. 361 235 ???????. ????? ?????????? ?? ??????? ????? ????? 1700 ? ??? ??????? ????; ?????? ???????????????.?????????? 1 ??????? 2 ????????????????????? 3 ????????? ???????? 4 ??????? 5 ??. ????? 6 ?????????? 7 ?????? ??????? ??????? ????????????? ???????????????? ?????? ????? (???. ????? ??? ?????-??????) ??? ???????? ????? ?????????? ??-?????? ? ?????? (? ????? — ? ????????). ???????????? ????????? ???????? II (408—450 ??.)
??????? ??? ? ??? ??? ??? ???????????? (421 ????).? 502 ???? ????? ???????? ????????? ?? ?????? ??????, ????? ??? ?? ? ? ????? ?., ????? ???????????? ????? ??? ??????? ???? ?????????? ? ???????. ????? ? ??????? ????????????? ???????? ?? ???? ?????? ??? ????? ?????????? ? ???????. ????? ?????? ????????????? ? ??? ???? ?? ??????? ??????, ??? ?? ????????? ???????? ?????? ????????? ?????-?????????? ????? «????» (????. ?????) — ?????. ? 647 ???? ????? ?? ????? ? ??????? ??????????? ?????, ????? ???? ????????? ????? ? ?????? 2000 ??????, ? ???????? ???????????? ???????? ? ?????? ?????, ?? ?????? ????? 1000 ???? ????? ?????????? ???????????? ????????. ? 1047 ???? ???????? ?? ????????? ??????????????? ????? ????? ??? ????????
???????, ? ?????? ??? ?????? ? ?????, ??????? ? ????? ??????? ???? ?????????? ?????-??? , ??? ???????? ????? ?????? ??-???? ???????????(? ??-???????? ?????), ? ??? ?? ????? ????? ? ???????? ??????? ???????????? ???????. ? 1201 ???? ??????? ????? ? ???? ??????????, ? ? 1247 ???? ???????? ????????; ????????? ??????? XV ???? ?? ????? ??????????? ? ????????? ??????? ? ?????? ??????? ????? ???????????? ?? ???????, ???? ?????? ???????? ????? ? ???????, ? ? ??? ??? ?????. ????? ?? ????? ???????, ? ??? ?????????? ???????, ??? ??? ????? ?? ??????????? ????????? ?????????? ? ? ??? ???? ????? ?????.</CITE> ? 1472 ???? ?? ??????? ??? ?????????? ???????????, ? ? 1522 ???? ???????? ???? ???????? ?????. ?????????? ?????? ???????, ??? ??????????? ?????????, ??? ??????? ?? ??????????? ??????? (? ???? 1829 ????) ??????? ???????, ?????? ? ??????? ???????, ??????? ?????? ?? ??????? ?????? ? ??????, ???????? ?? ?????? ??????, ?? ??
???????????????? ???? (???????? 1829 ????) ??? ????????? ???????. ?? ????? ????? ?????? ??????? ??????? ??????, ????????? ??????? ? ????? «??????????? ? ??????». ????? ?? ????? ?????? ??????? ?????. ? 1877 ???? ??????-????, ???????? ?? ??????????? ???????, ???????? ?? ???????????? ??????, ???????????? ??????? ???????? ???????, ??????? 23 ??????? ????? ????? ????????? ?????? ? ????-?????. ????????? ?????? ????????? ? ???????; ??????? ???????? ????????? ??????????? ?????????? ????????? ?? ???????. ????? ??????? ???????????? ?? ?????? ????????? ? ???????????? ????????. ?? ????????? ???????????? ? 1878 ???? ???? ??????? ????? ??? ? ??????? ???????? ????????, ?? ?? ??????????? ???????? ????????? ??????. ? 1895 ???? ? ?????? ???? ???????????? ????? ?????????? ?????????, ? ??????? ??????????? ?????? ? ???????? ?????????. ? 1916 ???? ?? ????? ?????? ??????? ????? ????? c ?????? 1916 ?? ???? 1917 ???? ????????? ???????? ???????? ??????????? ??????. ???? ????? ?? ??????? ????????? ????????????? ???????? ? 1919—1920 ??.; ? ???????? ???? ??????? ?????? ???????? ???????????? ?????????. [???????] ????????????????????? ???????
?????????????????????? ?????? ????????? ???????? «?????? ?????», ??????????? ??? ?????? ???????? ??????? ???????? ?? ????? ??????-???????? ?????.[6] ? 5 ?? ????? ???????? ?????????? ??????????? ?????? ?????????? ? ?????? ???????????? ? ??????? ? ???? ????????. ????? ???????????? ???? ? ??????? ?????? ????? ?????? ? ??????? ???????? ? ??????????? ???????, 220-???????? ???? ?????????, ??????????? ? XIII ???? ??????????? ?? ???? ?????, ???????? ??????? ? ????.[7] ????????????? ????????: ?????? ? ?????; ????????????? ? ??????????? ???? ????????, ???????? ?????? ???????? ???????, ??????, ??????, ??????, ?????, ??????????, ????????, ?????, ????, ?????, ?????? (???????), ??????, ?????, ?????, ????????, ????????? ? ??? ??????? ? ????? ??????? (?????????)
??????: ??????? ?????? ????????? ????? ????????? ??? ?????? ????????. — 1562 ?????? ???? ??????? ???? — 1562 ??? ?????? ????? ???? -1573 ??? ?????? ??? ???-1608 ??? ?????? ???????-1645 ??? ?????? ???????-1566 ??? ?????? ????????-1738 ??? ?????? ???????-???? — 1748 ??? ???????? ??????- 1720 ??? ?????? ?????? ?????- 1718 ??? ?????? ?????? ???- 1718 ??? ?????? ??????????- 1716 ??? ?????? ???????????- 1786 ??? ?????? ??????-???? ???-?????- 1700 ??? ?????? ???? ????- 1545 ??? ?????? ?????? ?????? ????- 1648 ??? ?????? ????? ????- 1667 ??? ?????? ???? ????- 1853 ??? ?????? ?????? ????- 1654 ??? ?????? ???? ???? ???- 1771 ??? ?????? ?????? ????- 1664 ??? ?????????? ?????? ??????? ????? ???????? ? ??????, ????????? ????? ??? ?????? ??????? ??????? ???????, ????????, ??????????, ??????? ? ???????? ?????? ? ????????? ???????? ? ??????; ??????? ????? (??????? ?????) ?????? ???? ????, ????? ????, ??????? ?????? (??? ???), ???????, ????????, ???????? (??????), ??????????, ??????? ???, ??????, ????????, ????????, ??????? ????, ???????, ???????????, ????? ?????, ????? (?????? ???), ?????? ????, ???????, ???????? ???? ? ??????? ???????????: ???? ?????? (????? ????), ????????, ???????, ???????? ??????, ????? ?????, ????? ????? (???? ????), ??????, ???????? ???, ???????? ????, ????? ??????, ?????? ?????, ???????? ????? ???????-????? ?????? (??????? ????) ????????? ?????: ??????, ???????????, ?????????? ? ????? ????? ???? ???????, ???? ????, ???? ?????, ????? ???? ? ????? ????? ?????????, ?????? ??? ? ?????? ??????????? ????? ?????????? ????? ????????? ? ????????. [???????] ????????? ???????? ????? ???? (??????? ????????????) — ??????? ?????????? ???????????-???????????????? ????????, ???????????? ????? ???????. ????? ??????? (????, 1858-1916) — ??????? ?????????? ???????????-???????????????? ????????.
?????? ?????? — ????????? ???????, ????????. ?????? ???????? — ???? ?? ???????? ???????????????? ?????? ?????? ? ??????? ??????????????? ?????. ???? ????? — ???????? ???????????? ???????. ??????? ?????????? (??? ???????? — ?????? ?????) — ????????? ???????????? ?????????. ??????? (???????) ??????????
[???????] ??. ????? ??????????? ????? [???????] ?????????? ^ ??????? ????????????? ????????????????
In 2011, the 25th World University Winter Games will be held in Erzurum, Turkey from 27 January – 6 February
and will include the following 11 snow and ice sports:
 Alpine Skiing
 Biathlon
 Cross Country Skiing
 Curling
 Figure Skating
 Free Style Skiing
 Ice Hockey
 Nordic Combined (men’s only)
 Short Track Speed Skating
 Ski Jumping (men’s only)
 Snowboarding
|
%5B2%5D.png "MD GD 0192 (atatürk evi)")
Tortum Fall%5B4%5D.jpg "MD GE 0113 (OLTU TAŞI)")
.jpg "MD GE 0108 (ULU CAMİİ)")
%5B4%5D.jpg "MD GE 0111 (ATATÜRK EVİ MÜZESİ)")
%5B4%5D.jpg "MD GE 0117 (KALE)")
